Bajkowe baloniki

– Aha, no tak… – ponowił Lotny, odrobinę zdekoncentrowany. Po wielu bezkofeinowych latach parę łyczków czarnego wywaru rozstroiło mu koordynację ruchowo-werbalną – czuł się tak, jakby go ktoś powiesił do góry nogami i nakazał deklamować z patosem wiersz ku chwale ojczyzny.

– No ten… – urywał. – Ten tramwaj… Właśnie… Wszystko przez baloniki… Baloniki zaważyły… Czytaj dalej