Idziemy trzy dżi! (Część II)

17 grudnia, 2012 Dodaj komentarz

Idziemy trzy dżi!Grzesio wykrył terror nałogu, kiedy podjął starań porzucenia przekąszania czekoladką.

  1. Po dobie odczuwał nieokreślony niepokój, przygnębienie, rozdrażnienie, brak koncentracji, pustkę – typowe objawy głodu cukrowego, ustępujące natychmiast po spożyciu klina w postaci batona.
  2. Zmiana stylu życia na zdrowszy (powolne wyparcie przesłodzonego asortymentu ćwiczeniami, przechadzkami, lekturą, niskokalorycznymi posiłkami, regularnymi kontaktami z rodziną w Polsce) pociągnęła pozytywne zmiany na dalszych frontach: adekwatny wypoczynek nocny, spadek napięcia mięśniowego, zaostrzona koncentracja, zwolnienie tętna, obniżenie ciśnienia, wzrost krzepy, okiełznanie rozdrażnienia w sytuacjach stresujących, generalne samozadowolenie, chęć wspierania bliźnich.
  3. Powrót do pralinek prowokował wyzwolenie symptomów, które drążyły go przed okresem zbalansowanej egzystencji, aliści bardziej nasilonych, wręcz chorobowych: poszarpany sen, kołatanie serca, znużenie, zdenerwowanie, niechęć do aktywności fizycznej, podejżliwość, redukcja skupienia. Zjawisko razi identycznością z fenomenem narastania reperkusji alkoholizmu bądź narkomanii wraz z powtórnymi epizodami nadużywania.

Czytaj dalej …

Filed under Filozofia Tagged with , , , , , , , , , , , , ,

Idziemy trzy dżi! (Część I)

17 grudnia, 2012 Dodaj komentarz

Idziemy trzy dżi!Znienacka, apartament Grzesia odwiedziła delegacja złożona z Ann, jej męża Johna oraz ich wrednej – wiecznie poszczekującej – suki Dzikuski. Zakomunikowali mu reformy internetowe: otóż likwidują telefoniczną linię stacjonarną, podążając z duchem modernizmu komórkowego.

Dotychczas hasał po sieci dzięki połączenieniu z modemem właścicieli wynajętego mieszkania, za co sumiennie płacił swoją dolę. Praktyczny dla niego układ trafiał szlag: albo zlekceważy kontakt ze światem multimedialnym, albo wykupi abonament na własną rękę. Nie przepadając za podpisywaniem jakichkolwiek kontraktów w RPA, stanął wobec trudnej sytuacji decyzyjnej.

Poprosił grzecznie o wyjaśnienie powodów nagłej zmiany orientacji cybernetycznej. „My idziemy trzy dżi!” – zakomunikowała z wyższością Ann. Mróżąc pewniacko oczy, John potwierdził: „Tak! Idziemy trzy dżi!”. Dzikuska szczeknęła aprobująco parę razy.

„Że co?!” – wykrztusił zbaraniałym głosem Grzesio. Ponownie usłyszał: idą trzy dżi („We are going 3G”).

Czytaj dalej …

Filed under Filozofia Tagged with , , , , , , , , , , , , ,

Maciuś (Część II)

16 listopada, 2012 Dodaj komentarz

Maciuś, czyli przyjaźń człowieka z robotemIch wagarowe Eldorado umarło wraz z dyrektywą rewizji obecności na każdej lekcji. Przegapili retusz systemowy, nagromadzając po 36 dni nieobecności na łeb na półrocze, ku zgrozie rodziców Grzesia (bo maćkowa strona była cool). Niepochlebność danych archiwalnych nie zmieniła faktu osiągnięcia przez Grzesia średniej 5,0 – najwyższej z możliwych. On sam, do dzisiaj, nie ogarnia tego przedziwnego zjawiska siły opinii.

Bez problemów przekonał zindoktrynowanych rodzicieli o niedorzeczności zapisów: absencja prominenta przez prawie półtora miesiąca zakrawa na hipokryzję! Dysonansu pomiędzy przednimi wynikami w nauce a astronomiczną liczbą dni bumelanctwa nikt nie potrafił pojąć bądź zaakceptować. Błąd kancelaryjny, panie!

Ludzie traktują certyfikaty z nabożeństwem, stąd odruchowy wstręt do logiki. Podtrzymanie kultu rekordzisty zobowiązuje do zręcznego wytłumaczenia potencjalnie negatywnych adnotacji w kartotekach.

Czytaj dalej …

Filed under Inni Tagged with , , , , , , , , , , , , ,

Maciuś (Część I)

16 listopada, 2012 Dodaj komentarz

Maciuś, czyli przyjaźń człowieka z robotemMaciuś z dziesiątego był niewątpliwie człowiekiem, mającym zasadniczy wpływ na światopoglądy Grzesia.

Maciuś emitował inność. Zacznijmy od zasadniczego ekscesu: jedyny w okolicy hodował długie włosy. Groźby czy szyderstwa nie zmusiły go do wizyty u fryzjera – w odwecie zapuszczał kędziory żwawiej. Nie wkładał też koszuli w spodnie, tylko nosił ją luźno rozpiętą w stylu gwiazdy hollywoodzkiej. Gdyby Grzesio nie ściął czupryny, albo zapałał odwagą wyciągnięcia garderoby z portek, zostałby wyrzucony na bruk, a przynajmniej skierowanoby mąciciela do kościoła na długą spowiedź.

Maciuś miał na dobitkę platfusa, zapewniającego permanetne zwolnienie z WF-u: kiedy reszta normalnonożnych latała wokół boiska z wywalonymi jęzorami, on siedział na ławeczce dyndając spłaszczonymi stopami i zajadając bułeczkę. Epizodycznie sam się zwalniał – po prostu nie przychodził do szkoły w ogóle.

Czytaj dalej …

Filed under Inni Tagged with , , , , , , , , , , , , ,