Aneta (Część III)

Wpadał w popłoch: co robić?! Niewygodne, krępujące okresy ciszy błagały o sprytne urozmaicenie. Wydawało mu się męskim obowiązkiem zabawianie Anety dialogiem non stop – inaczej laska dźwignie pupkę, otrzepie kiecę, bąknie „adios amigo”, zniknie jak kamfora. Jego kunszt gawędziarski nie należał do przesadnie wybitnych, toteż szybko docierał do granicy, poza którą ziała przepaść milczenia.

Ponownie stanęła na wysokości zadania. Poprzedniego wieczoru przeprowadziła czterosekundowy trening tańca, tym razem potrzebowała około minuty na danie praktycznego kursu wypełniania wszelkiego rodzaju luk w trakcie randek.

Czytaj dalej …

Aneta (Część I)

Nastąpił wielki dzień w życiu Grzesia: pierwszy raz otrzymał zaproszenie na prawdziwe weselicho! Ktoś z rodziny się żenił, względnie wychodził za mąż – nieważne! Najistotniejsze, że jego imię widniało na liście gości.

Mama ubrała młodzieńca w białą koszulę, eleganckie spodnie, błyszczące lakierki; uczesała włoski w idealny przedziałek; zapięła kołnieżyk na ostatni guzik, niczym obrożę. Tata zlał syna wodą kolońską Wars – wydzielała ostry odór, który zwaliłyby z nóg nosorożca.

Koczował zatem pachnąco-lśniący przy ogomnym stole, pokrytym nakrochmalonymi obrusami i trzeszczącym pod górami jedzenia.

Po niespełna godzinie ogarnęły go nudy na pudy.

Czytaj dalej …